OFERTA BUDOWY PARKÓW LINOWYCH | BEZPIECZEŃSTWO

W ostatnich latach poddaliśmy odbiorowi przez jednostkę inspekcyjną sześć parków linowych: Józefów, Magellan, Highposition, Ślesin, Odkrywców i Łagów.

Raport taki jest dokumentem z badań wszystkich ważnych elementów wchodzących w skład parku linowego, również organizacji i najbliższego otoczenia. Pierwsze poddanie się takiej kontroli było bardzo kosztowne i długotrwałe, następne jednak trwają znacznie krócej i nie stanowią aż takiego obciążenia finansowego. Firma TÜV Rheinland, pozostawiając po badaniach taki raport inwestorowi utwierdza go w przekonaniu, że dołożył wszelkich starań by obiekt ten był maksymalnie bezpieczny.

Obecnie posiadanie takiego raportu z odbioru inauguracyjnego jest dodatkowym dokumentem, który zawsze można okazać klientowi korzystającemu z obiektu. Natomiast sam park fizycznie nie różni się niczym od takiego bez tego dokumentu.
Narzucone wysokie reżimy bezpieczeństwa nie pozostają bez znaczenia w przyszłości.
Namawiamy każdego nowego inwestora do przyjęcia naszej oferty wraz z takim odbiorem.

Budowa parków linowych przebiega pod okiem specjalisty, budowniczym parków linowych jest instruktor Polskiego Związku Alpinizmu.

Biuletyn Nr 4
Omówienie obowiązującej sytuacji prawnej dotyczącej parków linowych, alpinistycznych parków przygody. Aspekty prawne a bezpieczeństwo użytkowania.

Akty prawne dotyczące tej działalności inwestycyjnej:

• Ustawa o kulturze fizycznej z dnia 18 stycznia 1996 r. (Dz. U. z 2001 r., Nr 81, poz. 889 z późn. zm.). Ustawa o sporcie kwalifikowanym z dnia 29 lipca 2005 r.
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie kwalifikacji, stopni i tytułów zawodowych w dziedzinie kultury fizycznej oraz szczegółowych zasad i trybu ich uzyskiwania z dnia 27 czerwca 2001 r. (Dz. U. Nr 71, poz. 738).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie szczegółowych zasad i warunków prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej z dnia 12 września 2001 r.
• Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne z dnia 6 maja 1997 r.
• Ustawa o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej z dnia 18 marca 2008 r.
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania z dnia 8 grudnia 2004 r. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r.
• Prawo budowlane. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 2003 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo budowlane (Dz. U. Nr 207, poz. 2016).
• Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami1) (Dz. U. z dnia 30 września 2009 r.).
• Ustawaz dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717).
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalnoużytkowego.
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dziennik Ustaw z 2003 r. Nr 169 poz. 1650 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI I PRACY z dnia 27 lipca 2004 r w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy Dziennik Ustaw z 2004 r. Nr 180 poz. 1860

Co z nich wynika ?

Działalność w zakresie rekreacji „Parki linowe” albo nie jest tam ujęta jak w przypadku aktów prawnych w zakresie sportu i rekreacji albo nie wprost wskazana jak w przypadku prawa budowlanego i BHP. Dlatego odpowiedzialność z tytułu bezpieczeństwa klientów parków linowych spoczywa na właścicielach, ewentualnie ich pełnomocnikach. Firmy budujące parki linowe próbują skusić inwestorów oferując certyfikaty dotyczące zgodności wybudowanych przeszkód z normą. Firmy wydają też certyfikaty kwalifikacji zawodowych w zakresie uprawnień państwowych do obsługi parków linowych.

Certyfikaty zgodności z normą mogą być przydatne ale jeśli wydają je firmy prywatne to możemy się spodziewać wykorzystania tego narzędzia do walki z konkurencją. Ponadto czy osoba wydająca certyfikat nie będąc inżynierem budownictwa może nam coś powiedzieć o jakości wykonanych konstrukcji i ich zgodności z normą? Na podstawie jakich kwalifikacji? Wydawanie certyfikatu kwalifikacji zawodowych przez organizacje do tego nie uprawnione może wywołać pozorne poczucie bezpieczeństwa. Personel powinien być oczywiście przeszkolony przez właściwego instruktora z uprawnieniami państwowymi (najodpowiedniejsi to instruktorzy wspinaczki skałkowej, alpinizmu, taternictwa, taternictwa jaskiniowego).

Odpowiedzialność za bezpieczeństwo i ewentualne konsekwencje wypadków jednak nadal spoczywa na inwestorach lub ich pełnomocnikach. Polepszenie bezpieczeństwa klientów można osiągnąć poprzez zatrudnienie instruktorów, osób z GOPR, TOPR, stosowanie sprzętu ochrony osobistej dedykowanego dla tego typu działalności, oznakowanie przeszkód z instrukcją postępowania, itp. Dlatego polecamy aby inwestorzy zadbali o dobre przygotowanie dokumentacji projektowej (projekt budowlany np. dla parków linowych na słupach, projekt wykonawczy). Może to uchronić inwestora na przyszłość przed konsekwencjami sytuacji awaryjnych.

SPRAWY FORMALNE  – „DROGA DO BUDOWY”

Jeśli wybierzemy na nasz Park Linowy konstrukcje na drzewach, to do dalszych działań potrzebujemy:

• pisma z Wydziału Architektury o zgodności inwestycji z planem zagospodarowania lub wypis z planu z odpowiednim zapisem,
• aktualnej mapkę terenu w skali 1:500 z zaznaczonymi drzewami,
• aktualnego wypisu i wyrysu z rejestru gruntów,
• oświadczenia o dysponowaniu terenem na cele inwestycyjne,
• przeprowadzenia wizji lokalnej w terenie,
• opinii dendrologa (przynajmniej wstępnej).

Jeśli wybieramy konstrukcję słupową, to potrzebujemy:

• pisma z Wydziału Architektury o zgodności inwestycji z planem zagospodarowania lub wypisu z planu z odpowiednim zapisem,
• aktualnej mapki terenu w skali 1:500 z zaznaczonymi drzewami z czerwona pieczątką do projektowania,
• badania geologiczno-inżynierskiego (3–4 otwory głębokość 2–3 m), koszt ok. 250 zł za mb z opracowaniem,
• aktualnego wypisu i wyrysu z rejestru gruntów,
• oświadczenia o dysponowaniu terenem na cele budowlane,
• przeprowadzenia wizji lokalnej w terenie.

Należy się upewnić czy nasz teren nie jest rezerwatem przyrody, zabytkowym parkiem ze starodrzewem, terenem gdzie są pomniki przyrody, terenem gdzie rosną rośliny prawem chronione lub zamieszkują na nim zwierzęta pod ochroną.